Her bir bölgede nesne olup olmadığı araştırılır. Eğer bir nesne bulunursa o nesnenin orta noktası, yüksekliği ve genişliği bulunur daha sonra bounding box çizilir. Bunun yapılabilmesi için bir takım alt işlemlerin yapılması gerekir. Her bir bölge için bir tahmin vektörü oluşturulur, bu vektörlerin içinde güven skoru yer alır.
Eğer güven skoru 0 ise orada nesne yok, 1 ise orada nesne var demektir. Aynı içerisindeki aynı nesne için birden fazla bounding box çizdirilebilir. İşte bu sorundan kurtulmak için de, daha önceden sözünü ettiğim non-maximum suppression tekniği kullanılır. Bu teknik ile yapılan şey basitçe, en yüksek güven skoru olan bounding box’ın kalması diğerlerinin ise görüntüden atılmasıdır.
Tüm işlemlerden sonra aşağıdaki çıktıya erişilir: